Perkara 152 Perlembagaan Malaysia Menyentuh Tentang Kedudukan Bahasa
Kedudukan istimewa orang melayu di singapura dimansuhkan 161h.
Perkara 152 perlembagaan malaysia menyentuh tentang kedudukan bahasa. Dengan syarat bahawa a tiada seorang pun boleh dilarang atau dihalang daripada menggunakan selain bagi maksud rasmi atau daripada mengajarkan. Unsur unsur dalam perlembagaan bahasa kebangsaan dan agama kebangsaan perkara 152. Di bawah artikel 152 mengatakan bahawa perlembagaan malaysia itu sendiri memperuntukkan bahasa kebangsaan di malaysia ialah bahasa melayu. Perkara 153 ialah peruntukan mengenai jaminan kedudukan istimewa orang melayu dan anak anak negeri iaitu pribumi sabah dan sarawak juga kepentingan sah kaum lain berwarganegara malaysia.
Maka hanya bahasa yang boleh dikompromi untuk dikongsi bersama iaitu bahasa melayu sebagai alat penyatuan etnik di malaysia. Perkara 152 perlembagaan malaysia memperuntukkan bahasa kebangsaan di malaysia ialah bahasa melayu kedudukan bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan bagaimanapun tidak menafikan kedudukan dan hak bahasa lain untuk digunakan dipelajari dan dikembangkan sekalipun dengan menggunakan dana awam. Bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan yang disentuh dalam perkara 152. Perlembagaan malaysia tulisan jawi.
Selain itu terdapat juga peruntukan peruntukan sementara terhadap penggunaan bahasa melayu. Penggunaan bahasa tidak rasmi di dewan undangan negeri singapura dimansuhkan 161g. 15 bahagian unsur tradisi 183 perkara 13 jadual perlembagaan ia menyentuh bidang badan perundangan kehakiman dan eksekutif kedudukan agama islam islam kewarganegaraan bahasa kebangsaan kedudukan istimewa orang melayu bumiputera sabah sarawak dll emkay. Ia merupakan satu dokumen undang undang bertulis yang telah dibentuk berasaskan dua dokumen terdahulu iaitu perjanjian persekutuan tanah melayu 1948 dan perlembagaan kemerdekaan tahun 1957.
Kemerdekaan perlembagaan malaysia mengandungi. Kedudukan bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan bagaimanapun tidak menafikan kedudukan dan hak bahasa lain untuk digunakan dipelajari dan dikembangkan sekalipun dengan menggunakan dana awam. Dalam konteks masyarakat majmuk kelihatan sukar untuk setiap etnik berkompromi dalam hal budaya dan agama kerana ia amat sensitif. Kedudukan bahasa melayu telah termaktub dalam perkara 152 perlembagaan persekutuan yang memperuntukkan bahasa melayu mestilah digunakan untuk maksud maksud rasmi.
Barangkali kerana kurang memahami sejarah watan tanah air dan peruntukan perlembagaan persekutuan hari ini terdapat dua kumpulan yang saling bertentangan. Pemeliharaan kedudukan singapura dari segi perlembagaan dimansuhkan. Perlindungan kedudukan dari segi perlembagaan mengenai negeri sabah dan sarawak 161f. Bahasa kebangsaan 1 bahasa kebangsaan ialah bahasa melayu dan hendaklah dalam tulisan yang diperuntukkan melalui undang undang oleh parlimen.
Ia juga tidak boleh dipinda oleh mana mana pihak kecuali dengan persetujuan majlis raja raja dan juga sesuai dengan perkara 159 perlembagaan persekutuan malaysia.